Corporate Psycho: Stress, KPI’s και Σαδιστικό Productivity

Ως Υπεύθυνος Εκπαίδευσης, έχεις δει πολλά. Από βαρετά compliance training μέχρι την εμμονή της διοίκησης με τις “ώρες παραγωγικότητας”.
Όμως τώρα, έχεις μπροστά σου μια αποστολή πιο δύσκολη κι από το να κάνεις έναν CEO να παρακολουθήσει ολόκληρο e-learning: να πείσεις τη διοίκηση ότι το burnout είναι πραγματικό και ότι η εκπαίδευση μπορεί να είναι η λύση!

1 “Το Burnout ΔΕΝ είναι μύθος (ούτε πολυτέλεια)”

Το burnout δεν είναι απλά μια “κακή μέρα στο γραφείο”. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, είναι επαγγελματικό σύνδρομο που επηρεάζει την παραγωγικότητα, την υγεία και (έκπληξη!) την κερδοφορία. Αλλά προσπάθησε να το εξηγήσεις αυτό στη διοίκηση, και το πιθανότερο είναι να ακούσεις κάτι σαν:

➡️ “Εδώ δουλεύουμε, δεν κάνουμε διακοπές και yoga!”
➡️ “Το στρες είναι για τους αδύναμους!”
➡️ “Έχουμε στόχους, όχι χρόνο για διαλογισμό!”

Εντάξει, καταλάβαμε. Ώρα για μια νέα στρατηγική.

2 “Αν δεν ήταν σημαντικό, δεν θα το έλεγε το Harvard”

Θέλουν στοιχεία; Τους έχεις! Έρευνες από κορυφαία πανεπιστήμια δείχνουν ότι οι εταιρείες που επενδύουν σε προγράμματα ευεξίας και ανάπτυξης ανθεκτικότητας έχουν:

• 30% χαμηλότερα ποσοστά αποχωρήσεων
• 21% υψηλότερη παραγωγικότητα

Άρα, όταν κάποιος στην ηγεσία σου πει “Δεν έχουμε χρόνο για mindfulness”, απάντησέ του: “Τότε θα πρέπει να βρούμε  χρόνο για το χαμένο τζίρο”.

3 “Όχι, δεν είναι (άλλη) μία γλυκανάλατη Εκπαίδευση”

Ας είμαστε ειλικρινείς: Αν το training για το burnout μοιάζει με PowerPoint που λέει “Πιες νερό και ανάπνευσε βαθιά”, οι εργαζόμενοι θα νιώσουν ακόμα μεγαλύτερη απόγνωση.

Αντί γι’ αυτό, η λύση είναι ένα στρατηγικό training που συνδέει την ψυχική ανθεκτικότητα με τα επιχειρηματικά αποτελέσματα:

1. Workshops για διαχείριση του άγχους (όχι με θεωρία, αλλά με πρακτικές τεχνικές)
2. Μικρο-μαθήματα για βελτίωση εστίασης και απόδοσης
3. Simulations για αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων στη δουλειά
4. Coaching για ηγέτες – γιατί οι managers που δεν διαχειρίζονται το δικό τους στρες, το μεταδίδουν στους άλλους!

4 “Η Επιβίωση της Εκπαίδευσης στον Κόσμο των KPI”

Το πιο δύσκολο κομμάτι; Να αποδείξεις ότι το training για το burnout φέρνει λεφτά στο ταμείο.

Σκέψου το έτσι:

1. Λιγότερο burnout = λιγότερες αναρρωτικές άδειες.
2. Λιγότερη εξουθένωση = καλύτερες επιδόσεις, άρα περισσότερο revenue.
3. Πιο ευτυχισμένοι εργαζόμενοι = λιγότερη εσωτερική κινητικότητα και έξοδα αντικατάστασης προσωπικού.

Βάλε αυτά τα metrics στο training plan σου, και ξαφνικά… ενδιαφέρονται!

5 “Training ή Εκπαίδευση Επιβίωσης;”

Αν το περιβάλλον εργασίας θυμίζει survival game, η εκπαίδευση δεν είναι πολυτέλεια, είναι μέσο επιβίωσης. Και η αποστολή σου (αν την αποδεχτείς) είναι να πείσεις τη διοίκηση ότι αν θέλουν παραγωγικούς ανθρώπους, πρέπει να τους κρατήσουν όρθιους.

Αλλιώς, ας συνηθίσουν στις ατάκες του τύπου: “Λυπάμαι, αλλά παραιτούμαι”.

6 “American Psycho: Οι Παρενέργειες του Στρες και του Burnout”

Αν η διοίκηση συνεχίσει να βλέπει το burnout ως «ευκαιρία για σφιχτότερη πειθαρχία» και «απλώς μία φάση», ίσως πρέπει να παρακολουθήσει το American Psycho. Στην ταινία, ο Patrick Bateman ζει για το status, το χρήμα και την εξωτερική εικόνα, αλλά είναι αδειανός μέσα του – κάτι που, αν το αναλύσουμε, δεν διαφέρει και πολύ από τις εταιρείες που κυνηγούν μόνο το bottom line, αγνοώντας τις ψυχικές ανάγκες των εργαζομένων.

Είναι το ίδιο με το να ρίχνεις λεφτά σε διαδικασίες αύξησης παραγωγικότητας, ενώ οι άνθρωποι μέσα στην εταιρεία είναι «zombie» από το στρες.

Αν δεν αρχίσουν να βλέπουν την αξία της ψυχικής ευημερίας ως κρίσιμο παράγοντα επιτυχίας, το burnout δεν θα είναι η μόνη τους «ασθένεια».
Αν το αφήσουν να μεγαλώσει, μπορεί να βρεθούν με ένα τεράστιο employee turnover rate και αδιέξοδα που δεν φτιάχνονται με περισσότερους στόχους και KPI.